Plezierenvertier.nl

laatste dag + terugreis

De laatste dag van onze vakantie staat al weer voor de deur. Vrijdag de zevenentwintigste bereiden we ons dan ook al een beetje voor op het vertrek zaterdagochtend vroeg. De koffers worden al zo veel mogelijk gepakt en voor de rest: heerlijk uitrusten ebn bijkomen op het balkon, een "Erdinger' en een sorbet op het terrasje aan de boulevard halen en de laatste twee uurtjes aan het strand en zwemmen in de Golf van Kvaerner. Het idee om door het bos bergop van Ramac naar Labin te lopen laten we toch maar varen gezien de hoge temperatuur.

 

Het is in het hotel merkbaar dat zaterdag de achtentwintigste voor veel mensen de laatste dag is: er wordt druk met koffers naar de auto gezeuld en al vóór zevenen staat er een kluitje mensen voor de (overigens nog gesloten) deur van de ontbijtzaal. En de echt haastigen hebben de kamersleutel al ingeleverd en zijn al uitgechecked. Wij hebben ons voorgenomen om rond 08.00 uur weg te gaan en hopen dan rond 16.00 uur in de buurt van München weer een Gasthof te kunnen vinden. En dat blijkt gelukkig geen probleem te zijn.

 

We hebben alleen een behoorlijke file voor de Karwankeltunnel. De Tauerntunnel is deze keer gelukkig geheel filevrij, althans voor degene die richting Duitsland rijden. Richting Oostenrijk en verder hebben de mensen hetzelfde probleem als wij 2 weken geleden: kilometerslange file! Ik heb medelijden met de Turkse gezinnen die nu al vast staan en nog zovele honderden kilometers moeten rijden. Slapen doen ze een kort ogenblikje op de parkeerplaatsen. De foto's hierboven zijn gemaakt op de terugreis in Oostenrijk.

 

 

 

Wij besluiten bij Rosenheim de autobaan te verlaten en ons geluk te proberen bij een of ander Gasthof. We boffen! Binnen de kortste keren zien we een stuk of 4 borden met adressen. Onze keuze valt op Landgasthof "Happingerhof".
Een drie-sterrenhotel, maar ontegenzeggelijk "klasse": diverse restaurantgedeeltes, ontbijtkamer, Biergarten, Weinstube, uitgebreid terras, bar, ruime slaapkamer. En zoals we gewend zijn: eten: Kostelijk!! Dubbele porties vlees worden opgediend door vriendelijke in klederdracht gestoken serveersters en ober. En het Ontbijtbuffet is al even voortreffelijk en - zoals de Duitsers dat zeggen - "Reichhaltig"

Foto hierboven: indruk van het dorpje Rosenheim.

 

Hiernaast het kerkje van Rosenheim.

 

Foto's hieronder laten het uitbreidingsplan zien van Landgasthof Happingerhof.

 

De laatste foto laat ons zware wolken zien bij vertrek uit Rosenheim. Daar zullen we onderweg ook nog last van hebben.

 

Opgewekt - hoe kan het anders na zo'n ontbijt - vertrekken we rond acht uur richting München. Ik ben in de veronderstelling dat we rond vijf uur 's avonds thuis moeten kunnen zijn. Ik verwacht op zondag geen files, en als ze er al komen zijn ze volgens mij de andere kant op, omdat  Bayern dit weekend vakantie heeft gekregen en de vakantievierende Duitsers naar het zuiden of oosten zullen trekken. Wel is er diverse keren wat oponthoud bij wegversmallingen. Ongeveer 40 kilometer voor Keulen komen we plots tóch nog terecht in een stilstaande en (zeer) langzaam rijdende file. Op de radio horen we dat er een ernstig ongeluk is gebeurd en dat de weg afgesloten is. De drie banen worden naar één baan geleid en vervolgens worden de automobilisten de polders rondom Keulen ingestuurd. Via de kaart en de TOMTOM weten we ook dit probleempje te cancelen. maar het kost ons wel ruim drie uur! Rond acht uur komen we in Etten-Leur aan waar Wouter een stapel pannenkoeken voor ons gebakken heeft. Ze smaken voortreffelijk! Het is een vakantie geweest waar we met veel plezier aan terug zullen denken: nieuwe gebieden ontdekt en veel zon genoten!

 

terug