Plezierenvertier.nl

Frankrijk   -   Esterelgebergte

Eén van onze meest geliefde bezigheden tijdens een vakantie is wandelen. En als dat dan in de bergen kan zijn we bijna letterlijk en figuurlijk in de wolken! Het "Forêt Domaniale de L'Esterel" zoals de "zondagse naam" klinkt is zo'n buitengewoon aantrekkelijk wandelgebergte. 
Een schitterende natuur met vele kleuren planten, geurende kruiden, altijd groen struikgewas en mooie kurkeiken te midden van het roodbruine porfiersgesteente van de bergen. De meeste wandelingen zijn voor iedereen goed te doen, zeker als je goede bergschoenen aantrekt zodat je comfortabel over de keiweggetjes kunt lopen.

Het is wel belangrijk een goede gedetailleerde wandelkaart bij je te hebben, want de routes zijn er niet erg duidelijk aangegeven en de herkenningspunten zijn niet zo talrijk.

 

Le Cap Du Dramont

 

Vanuit Frejus in oostelijke richting rijdend passeer je eerst Saint Raphaël en vervolgens Boulouris om dan - juist voor Agay - het plaatsje Le Dramont te vinden. De naar de Middellandse zee gerichte zuidpunt is  Le Cap du Dramont. Op een paar honderd vierkante meter tref je hier: bos, zee, strand, en rotsen en hoogte-verschillen van tientallen meters.Ga je naar het hoogste punt dan kom je bij het weerstation. Een paar honderd meter vóór Le Dramont (richting Saint Raphaël) vind je Plage de Débarquement:  de landingsplaats voor de geallieerde troepen in WO II.

Col de Belle Barbe

 

 

Deze wandeling noemen we naar de plaats waar we starten. Even buiten Agay kun je het Esterelgebergte in en vind je een parkeerplaats op de Col de Belle Barbe. Wandelschoenen aantrekken, rugzak met proviand op de rug en we vertrekken voor een (opnieuw) hele mooie tocht. We lopen noordwaarts waar we na een kwartiertje de Col du Mistral bereiken. En weer even later staan we al op de Col du Baladou. Het gaat dus voorspoedig! De afdaling gaat via het Ravin de Mal Infernel en het Ravin du Grenouillet, waarbij een beekje passeren via een "open bruggetje".(brug zonder leuning). De bedding van deze stroom ligt nagenoeg droog. Een wandeling die niet al te moeilijk is, maar toch veel voldoening heeft gegeven.


Col du Testanier


De volgende tocht start op de Col Du Testanier. De aanrijroute hier naar toe zou niet misstaan als een bergetappe in de Tour de France. Prachtige uitzichten, maar wel uitkijken! De afgronden liggen achter een 10 cm. hoge rand. Het eerste deel van onze tocht hebben wij de Piste de l'Esquire gevolgd. Na een half uur zijn we van de route afgeweken om een wat moeilijker route te zoeken: wat meer klimwerk en smalle tot zeer smalle paadjes, die af en toe moeilijker begaanbaar waren vanwege de steile stukken. Onderweg kwamen we nog bijenkasten tegen.

Col du Testanier - natuurschoon

Col du Testanier - natuurschoon

Col du Testanier - bijenkasten

Col du Testanier - zicht op Lac L'Avelan

Col du Testanier - Le Péage

Col du Testanier - natuurlijke bron

 

Le Mont Vinaigre

 

Le Mont Vinaigre is de hoogste top in het Esterelgebergte. Een mooie tocht die we inmiddels twee keer gelopen hebben. Niet al te moeilijk. Deze laatste keer (2004) moesten we constateren dat ook hier door de grote bosbranden van zomer 2003 grote stukken in de as zijn gelegd.

Le Mont Vinaigre - op weg naar de top

Top van Le Mont Vinaigre

Grote stukken bos zijn verbrand na de bosbranden van 2003 (hier op de route naar de Mont Vinaigre)


Rocher de St. Bartholémy - Pic de Cap Roux

 

De auto wordt op een parkeerplaats langs de Corniche de l'Esterel geplaatst. Over het algemeen is dat wel veilig, daar er verkeer genoeg langs komt. Op parkeerplaatsen in het gebergte zelf loop je wel de kans bij terugkomst een auto met ingetikt ruitje terug te vinden. 

Wij laten dus nooit waardevolle spullen zichtbaar in de auto liggen! Vanaf de parkeerplaats hebben we een licht klimmende brede weg te gaan. Na een half uur tot drie kwartier lopen kom je aan bij de parkeerplaats Plateau d'Anthéor". Van daaruit nemen we een smal paadje naar boven. Binnen enkele minuten zit je dan al tientallen meters hoger waardoor uitzicht op zee aan de voet van de berg steeds maar mooier wordt. Je kunt van hieruit doorlopen naar Pic de Cap Roux en Grotte -Chapelle La Ste. Baume.

Op weg naar de top van de Pic de Cap Roux

de teurgweg begonnen met zicht op Cannes en Nice

Gorges du Blavet

 

Na een verregende 5 mei gaan we vandaag weer aan de wandel onder een stralend-strak-blauwe hemel en een warme voorjaarszon.
Het wordt een gebied waar we nog niet eerder gewandeld hebben. Wel kennen we de weg als aanloop er naar toe. Het is al drie jaar lang het laatste stukje van onze route Kapelle - Frejus, te weten de weg naar Bagnols-en Forêt. In die omgeving is langs de D 47een parkeerplaatsje gecreëerd bij het Bois de Défense. Het is het startpunt van de route naar de Gorges du Blavet. Een in aanvang wat "rommelige" route, in die zin,dat we niet duidelijk kunnen krijgen hoe we moeten gaan. Gelukkig brengt onze gedetailleerde wandelkaart uitkomst. Onderweg moeten we - via stenen en boomstronken - twee keer het "stroompje" de Blavet oversteken. Op die manier komen we aan bij de "Grotte Préhistoriques du Muéron". Even verderop veranderen de smalle met keien bezaaide looppaadjes in brede paden waar het heerlijk wandelen is in de warme zon. De Gorges (= ravijn) is een wat overdreven benaming voor dit dalletje. Niettemin hebben we weer genoten van een twee uur durende wandeling in een mooi natuurgebied

                                                         Bagnoles-en-Forêt                                                                                            Grotte du Muéron

wandelen in de Gorges du Blavet

Lac de L'Avelan

 

De laatste wandeling in het Esterelgebergte staat al weer op het programma. We weten nog niet exact welk gedeelte we willen nemen. We rijden er dus maar gewoon naar toe en zien wel. We nemen de weg die parallel loopt aan de péage en nemen daarna de D 637 waar ons al meteen de eerste verrassing wacht: parmantig steekt op een meter of 10 vóór onze auto een ree de weg over. Verder zien we een boog over de weg die onderdeel geweest is van een Romeins waterleidingnet. We verlaten even later de D637 om linksaf richting Col du Testanier te gaan. Rechts van ons de diepe kloven van Vallon de la Moure en Vallon d'Adam. Bij de Col du Testanier parkeren we de auto en beginnen we aan de overkant een tochtje rondom het Lac de L'Avelan. Aan de noord-oostkant van het meer pakken we er nog een lus bij langs Le Logis de Paris en langs de zuidkant van Vallon de Félix om daarna weer het meer verder te ronden. Aan het eind van de twee-en-een-half-uur durende wandeling wacht ons een nieuwe verrassing. Tijdens alle wandelingen waren we erg alert op het vinden van de prachtige groene hagedisjes. Niet één hadden we er nog gezien. Op het moment dat we weer bij de auto aankomen horen we geritsel in de berm: er blijken minimaal 2 hagedisjes tussen de rotsblokken in de berm te huizen, die een spel met ons gingen spelen (of wij met hen). Zolang wij ze heel voorzichtig benaderden bleven ze redelijk rustig in de zon liggen, maar één onverwachte beweging en ze spoten weer weg onder de keien. Als we ons dan een minuut of vijf niet lieten zien kwamen ze weer voorzichtig naar buiten om te zonnen. En zo ging dit spelletje wel een uurtje door, met als voornaamste resultaat voor ons: prachtige foto's!!

 

 

terug